ســالــهـا پــیــش درچـنـیـن روزهــایـی:
هـنــرمــــنـــد را بـه هـنـــرش محــــکـوم و چــــــــهــره اش را به صـــلـیـب کــشـیـدند در بـیـدادگاه بـی هنران ...
به راستی به کدامین گناه عـشـــــــــق ، بــودن ، مــحـبـوبـیـت ... ؟
تـاک رز از انگـور شـد گـرامـی وز بـی هنـری مـانـد بـیـد، رسـوا
آنها نـامــــدارانی بودند که از قـــلــب هـای مــــردم برخــاسـتـنـد و
زیـبـاتـریــن ســالــهـای عمــرشـان را جهـت پـیـشـبـرد هـنــر جامعه خود
صـرف کردنـد و در صـحــنـه هــا درخـشـــیـدند،
شایـسـته تـــقـــدیــر بـودنـد نه نـامـــهـربانـی
«درود بر مــردان و زنـان آزاده ای که از وجـــود خــسـته خـود با قـلـبـی
شـکسـته گذشـتـنـد تا نبـاشـنـد بر پرده های نـقـره ای غــریـب با
عـشــــق»
بگـذار تا به طـعـنه بگویند مـردمـان در گوش هم حکــایـت عـشـق مـدام مـا
هـرگـز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عـــشــق ثبت است در جــریـده عـالـم دوام مــا
منبع: فیسبوک بیک ایـمـانـوردی
منبع: فیسبوک بیک ایـمـانـوردی